Concertrecensie Big Band Job Helmers
“Paasvuurdoop’ én ‘vreugdevuurdoop’ van Big Band Job Helmers
Bij het concert van de Big band Job Helmers op 19 april bij Artishock was het podium te klein voor de 18 man sterke Big Band. Een stuk of zes muzikanten moesten genoegen nemen met een plekje voor het podium. Ook in de zaal was het druk door de grote belangstelling. Het was een première, een ‘paasvuurdoop ’maar evengoed een ‘vreugdevuurdoop’ want het concert van de Big Band van baritonsaxofonist, bandleider, dirigent, componist en arrangeur Job Helmers kon op veel bijval rekenen.
Het repertoire bestond uit een mix van standards en eigen composities van Helmers die de toets der kritiek met gemak konden doorstaan. Soms was het alsof we luisterden naar het Thad Jones/Mel Lewis Orchestra. Leve de traditie! En wat waren de arrangementen van Job Helmers, die voornamelijk dirigeerde, fraai. Het waren elegante en soms zelfs licht amusante arrangementen. Slechts één keer was Helmers te horen op de baritonsaxofoon in een eigen compositie geschreven voor zijn vader. Job is nu ouder dan zijn vader ooit werd. Het was een opgewekt maar ook melancholiek stuk. Van alle muziek van deze uitnemende Big Band moest je wel een goed humeur krijgen. Gratis muziektherapie! Een bijzonder moment was ook toen programmeur Semmy Prinsen op de tenorsax een hoofdrol speelde in ‘Soul Eyes’ van pianist Mal Waldron, een prachtige ballad! Onvermijdelijk was het dat de Big Band af en toe zoveel geluid produceerde dat de decibellenmeter rood uitsloeg. Hoogtepunten, het waren er vele, waren er als de tubaspeler uitpakte in een solo, als bugelspeler Herman Nijkamp ging zingen en als saxofonist Kees van Doorenmalen en trombonist Maarten Kombrink aan zet waren. We hoorden standards als ‘I remember April’. ‘My foolish Heart’ en ‘De-Dar’ van Ben Webster.
Uitgerekend op stille zaterdag doorbrak de Big Band Job Helmers regelmatig de geluidsbarrière met aanstekelijke muziek. Job Helmers is met vlag en wimpel geslaagd voor zijn bigbandexamen en het valt te hopen dat deze Big Band een lang leven beschoren is.
Michiel van Ree
