Merckx

Aan de hand van een indrukwekkende hoeveelheid archiefmateriaal – waaronder beelden die ook veel wielerfans nog nooit gezien zullen hebben – wordt Eddy Merckx geportretteerd. Mooi zijn vooral de oude interviews met o.a. zijn ouders, maar verder richt deze documentaire zich met name op de bekende hoogtepunten van ‘de kannibaal’ in de Tour de France. Die passeren in sneltreinvaart de revue – de beruchte maagstomp op de Puy de Dôme wordt slechtst kort aangestipt – en met een speelduur van 84 minuten is Merckx veel te kort om recht te doen aan de grootste wielrenner aller tijden. Maar hoe meer hij won, hoe meer de bewondering omsloeg in verdeeldheid. Hoe blijf je fietsen als bewondering plaatsmaakt voor haat? Deze film is een bijzondere hommage aan een uniek sportman. Een tijdsbeeld en door de aanpak van de Belgische cineasten ook de moeite waard voor degene die geen affiniteit met wielrennen hebben.

Quote van onze filmprogrammeurs:
Een bijzondere hommage aan een uniek sportman. Een prachtig tijdsbeeld, ook de moeite waard voor degene die geen affiniteit met wielrennen hebben.

Voorfilm - Ik ben geen robot!

Deze korte film met Nederlandse cast (Ellen Parren, Henry van Loon, Thekla Reuten, Juliette van Ardenne, Asma El Mouden, Sophie Höppener, Joep Vermolen, Sieger Sloot), draaien we voor aanvang van de hoofdfilm Merckx.

Tijdens een computerupdate moet muziekproducent Lara (Ellen Parren) met een zogenaamde Captcha-test (‘Selecteer alle beelden van stoplichten’) bewijzen dat ze geen robot is. Een formaliteit, maar Lara komt er niet langs. Ook met hulp van de helpdesk komt ze er niet uit – tot die aarzelend vraagt of Lara wel zeker weet dat ze echt geen robot is. Een heerlijk surreële inzinking volgt, met fijne acteurs en opvallend fraaie vormgeving. Winnaar van de Oscar voor beste korte fictiefilm.